Vijf lessen die we trekken: onze reactie op de terugblik in De Gelderlander

Zaterdag 5 februari verscheen de reconstructie van de voorbereidingen voor het tweede windpark in Culemborg in De Gelderlander. Zoals de journalisten het zelf verwoorden: “Wat ging er mis en welke lessen zijn eruit te trekken?” Wethouder Joost Reus heeft vanuit de gemeente al zijn lessen gedeeld, wij delen hier de lessen die we als initiatiefnemer trekken:

1. We onderschrijven de les die de gemeente ook al trekt: er was geen duidelijke doelstelling hoeveel windenergie de gemeente wil opwekken. Dit zorgde voor veel ruis in de gesprekken aan de Gebiedstafel (het overlegorgaan waarin we het windpark bespraken), tot het einde aan toe. Daarom een oproep aan de nieuwe raad: stel duidelijke kaders zodat het voor iedereen helder is waar we naartoe werken.
2. In de Gebiedstafel zijn we niet op een door iedereen gesteund voorstel uitgekomen. We hadden in de Gebiedstafel van tevoren samen afgesproken dat als dat zou gebeuren we met een eigen voorstel zouden komen. Dat werd het voorstel met zes hoge molens. Achteraf gezien hadden we beter met een voorstel kunnen komen dat een weerslag was van alle discussies aan de Gebiedstafel.
3. In de Gebiedstafel zaten ook wijken die een vertegenwoordiger hadden aan tafel. Parijsch daarmee helaas niet, omdat die nog geen vertegenwoordiger had. Echter, we hielden niet de inwoners van de wijken op de hoogte van onze afspraken. Achteraf gezien hadden we onze afspraken veel beter moeten delen, wat Joost Reus ook al concludeerde. Ook hadden we alle wijken moeten betrekken bij de Gebiedstafel, of ze nou een vertegenwoordiger hadden of niet.
4. In het project is het vaak gegaan over de business case: de optelsom van kosten en opbrengsten van het windpark. We hebben hier lang geen openheid over gegeven omdat het voelt als het weggeven van het recept voor Coca-Cola: dat doe je niet zo snel. Toch hadden we eerder de gemeente(raad) hierover inzicht moeten geven, omdat openheid hierover ook tot vertrouwen en een gesprek kan leiden.
5. Nog een laatste les: we hebben het veel gehad over de kosten van het project (veranderd uitzicht, mogelijke geluidhinder en slagschaduw) en de opbrengsten in de toekomst (een beter klimaat). We hebben het echter bijna nooit over de opbrengsten in geld voor Culemborg: elk jaar geld voor de omgeving van het park, extra inkomsten uit de OZB voor de gemeente, en een kans voor Culemborgers om wat meer rente van hun spaargeld te krijgen door mede-eigenaar te worden van het windpark. Júist het meedelen in de opbrengsten door de omgeving komt terug in onze slogan (‘Samen winnen. Samen delen.’) en hadden we dus best meer mogen benadrukken.